πόσο με πληγώνει
που θα υποκλιθώ
σ' ένα μονάχα αντίο
που μοιάζει τόσο απλό
δεν είναι που το δάκρυ
έχει αρχίσει να κυλά
ούτε και τα βράδια
που 'χουν μείνει ορφανά
δεν είναι που ο πόνος
έχει αρχίσει να χτυπά
ούτε και η μοναξιά
που έρχεται δειλά - δειλά
εκείνο που με πικραίνει
είναι για τις στιγμές
που πήρε μαζί του ο χρόνος
και δεν τις ζήσαμε ποτέ
αυτό που με θυμώνει
πριν υποκλιθώ
είναι που δεν είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου