σαν το κύμα που θεριεύει
σαν τον αέρα που φυσά
σαν τον ήλιο που ανατέλλει
μια μέρα από το τέλος της γεννά
πρόσωπα ποτέ του δεν κοιτάει
της μοναξιάς τα ίχνη μόνο βλέπει
όνομα ποτέ του δεν ρωτάει
χωρίς να ξέρεις στην καρδιά σου κατοικεί
μόνο αυτοί που μείναν μονάχοι
στέκουν και στα μάτια τον κοιτούν
όσο και αν τους έχει πριν πληγώσει
χωρίς αυτόν να ζήσουν δεν μπορούν
τι και αν φέρει πάλι πόνο
τι και αν μια νύχτα θα χαθεί
απόψε το φιλί σου θέλω μόνο
αχ! ερωτά μου να 'σαι πάντα εκεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου