άβολη πραγματικότητα

άβολη πραγματικότητα γεμάτη από υλικούς παραδείσους ζητάνε πληρωμή με λίγη από την ζωή σου, πληρωμή με νούμερα που θα τα επιστρέψεις πριν έρθει η νύχτα στους κανόνες της λογικής, στους κανόνες που είναι φτιαγμένοι από θεούς και δαίμονες, κανόνες μιας απάνθρωπης καλουπωμένης καλοσύνης που πρέπει να πιστέψεις για να σωθείς από την αλήθεια σου.

το μεσοδιάστημα

από σκοτάδι ερχόμαστε και στο σκοτάδι καταλήγουμε. το μεσοδιάστημα είναι η ζωή μας κατά τον μεγάλο Νικόλα....το έχω αποδεχτεί εδώ και χρόνια για την αρχή και το τέλος, για την γέννηση και τον θάνατο, κυρίως για τον θάνατο, ναι για το ακαθόριστο φόβο μπροστά στο άγνωστο, μπροστά στο τέλος, αναγνωρίζω τον φόβο που κυριαρχεί όλο μου το είναι μπροστά στην εικόνα από το δικό μου τέλος, αναγνωρίζω γενικά το φόβο προς στο σκοτάδι όταν αυτό εμφανίζεται στο διάβα μου.

Καλό ταξίδι Γιάννη....................................

να που έρχεται η στιγμή που δεν είχα φανταστεί, που ακόμη και τώρα την νιώθω σαν παραίσθηση. Δεν περίμενα ποτέ να έρθει η μέρα που θα κλάψω για σένα, η μέρα που θα έριχνα χώμα πάνω στο άψυχο σου κορμί.Όχι αρνούμαι να δεχτώ την πραγματικότητα και ας την έζησα, αρνούμαι να δεχτώ την αλήθεια και ας βιώνω ακόμη μέσα μου την πικρή της γεύση.

θα είσαι αυτό που ονειρεύτηκες

να, κάπου εκεί στην κορυφή είναι η ευτυχία σου,

κοίτα εκεί στην κορυφή της ψυχής σου,

ανέβα και ζήσε, μείνε εκεί και κρατήσου γερά,

μη ζαλιστείς από το ύψος θα πέσεις,